പിതാവിന്റെ ചികിത്സയുവായി 15 ദിവസം മഞ്ചേരി ജില്ല ആശുപത്രിയിൽ ( ചിലർ മെഡിക്കൽ കോളേജ് എന്നും വിളിക്കുന്നുണ്ട് ) ചെലവയിച്ചപ്പോൾ ആണ് നമ്മുടെ നാടിൻറെ ചില നന്മകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. രോഗികളെ സഹായിക്കാൻ അവിടെ സദാ സന്നദ്ദരായ വളണ്ടിയർ മാരെ പറ്റിയാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത്. മത യുവജന സംഘടനകളുടെ മുഖ്യമായും SKSSF നു കീഴിലുള്ള സഹചാരിയും SSF നു കീഴിലുള്ള സ്വാന്തനവും പേരിലുള്ള കുറെ പ്രവർത്തകരെ അവിടെ കാണാൻ സാദിച്ചു. ഇവരുടെ തന്നെ വീൽ ചെയരുകൾ ആണ് അവിടെ മുഖ്യമായും അവിടെ ഉപയോഗിക്കുന്നത്. അവർ മാസത്തിൽ ഒരു ദിവസമെങ്കിലും പാവപ്പെട്ട രോഗികൾക്ക് വേണ്ടി സേവനം ചെയ്യുന്നവ രണെന്നത് വളണ്ടിയർമാരെ നേരിൽ പരിചയപെട്ട പോയാണ് മനസ്സിലായത്. എത്ര നല്ല സേവനം..ജീവിതത്തിലെ വിലപ്പെട്ട ദിനങ്ങൾ പാവപ്പെട്ട രോഗികളെ സഹായിക്കാൻ വേണ്ടി ചിലവഴിക്കുക. ആ സേവനം എത്ര വലിയ സംഭാവനയെക്കാളും മഹത്വര മാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഇതിന്റെ കൂടെ കൂട്ടി വായിക്കേണ്ട ഒന്ന് കൂടിയുണ്ട്. സ്വന്തം മാതാ പിതാക്കളെ നോക്കാൻ കയിയാതെ വ്രധ സദനതിലാക്കുന്ന അതേ കാലത്താണ് മുൻപരിചയം പോലുമില്ലാത്ത കുറെ രോഗികൾക്ക് വേണ്ടി ആത്മാർഥമായി ഇവർ സേവനം ചെയ്യുന്ന ത് . ഞാൻ പരിചയപെട്ട ഒരാൾ ഒരു ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ ആയിരുന്നു. ഒരു ദിവസം ഓട്ടോ ഓടിക്കാതെ ആ വരുമാനം വേണ്ടെന്നു വെച്ചാണ് അയാൾ സേവനം ചെയ്യുന്നത്.
KMCC യുടെയും മറ്റും കീഴിൽ അവിടെ നടത്തുന്ന സൗജന്യ ഭക്ഷണ വിതരണ വും എടുത്ത് പറയേണ്ടത് തന്നെയാണ്. നോമ്പ് കാലത്താണ് ഞങ്ങൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. നോമ്പ് തുറക്കും അത്തായ ത്തിനും വിശാലമായ പന്തൽ തന്നെ അവിടെ ഒരുക്കിയിരുന്നു. രോഗികളുടെ കൂടെയുള്ളവർക്കും മറ്റും വളരെ നല്ല ഭക്ഷണം നൽകിയിരുന്ന അവിടെയും നന്മ മാത്രം പ്രതീ ക്ഷികുന്ന കുറെ സേവന പ്രവർത്തകർ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ നമ്മുടെ നാടിൻറെ നന്മയിലുള്ള സന്തോഷവും ഞാൻ ലോകത്തിനു വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാതതിലുള്ള സങ്കടവും ആയിരുന്നു മനസ്സ് നിറയെ.
KMCC യുടെയും മറ്റും കീഴിൽ അവിടെ നടത്തുന്ന സൗജന്യ ഭക്ഷണ വിതരണ വും എടുത്ത് പറയേണ്ടത് തന്നെയാണ്. നോമ്പ് കാലത്താണ് ഞങ്ങൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. നോമ്പ് തുറക്കും അത്തായ ത്തിനും വിശാലമായ പന്തൽ തന്നെ അവിടെ ഒരുക്കിയിരുന്നു. രോഗികളുടെ കൂടെയുള്ളവർക്കും മറ്റും വളരെ നല്ല ഭക്ഷണം നൽകിയിരുന്ന അവിടെയും നന്മ മാത്രം പ്രതീ ക്ഷികുന്ന കുറെ സേവന പ്രവർത്തകർ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ നമ്മുടെ നാടിൻറെ നന്മയിലുള്ള സന്തോഷവും ഞാൻ ലോകത്തിനു വേണ്ടി ഒന്നും ചെയ്യാതതിലുള്ള സങ്കടവും ആയിരുന്നു മനസ്സ് നിറയെ.
No comments:
Post a Comment